गज़ल (By Kiran T Limbu)
घाम हाँस्छ धर्ती हेर्दै पानी-झरी परे पछि, त्यसै गरि नयन हाँस्छ धेरै आँसु झरे पछि ॥ जिउँदो हुँदा वास्ता छैन मानिसलाई मानिसकै, ‘ला बाबै खा केरा ‘भन्छन आफ्नो मरे पछि ॥ तर्नु भन्दा पहिले नै किनार थाहा नहुनेलाई , फर्की हेर्छन तिनैले नै त्यहि खोला तरे पछि ॥ पाप-पुण्य भन्ने कुरा मानिसलाई मात्र होइन, देऊताले नि भोग्नु पर्छ धेरै पाप गरे पछि ॥ Continue Reading